Filmowa adaptacja musicalu pokazującego wszystkie twarze I wojny światowej - od polityki na najwyższym szczeblu, po żołnierzy tkwiących po kolana w błocie okopów. Poprzez popularne w tamtym okresie piosenki widzimy nastroje zarówno wśród wojska, jak i ich rodzin w ojczyźnie.
W roku 1914 europejskie potęgi podzieliły się na dwa obozy o zbliżonym potencjale militarnym, aby nigdy już nie było wojny na Starym Kontynencie. Ta koncepcja przez pewien czas utrzymywała pokój między krajami, ale miała jedną drobną wadę - żadne z imperiów nie było szczęśliwe, gdy panował pokój. W 1914 roku śmierć arcyksięcia Franciszka Ferdynanda była iskrą, której obie strony potrzebowały do rozpoczęcia kolejnej wojny - nie ze względów politycznych, nie religijnych, ani dla narodowych, czy też żadnej innej głębszej idei, była to wojna, której nikt nie chciał, ale obie strony wydawały się potrzebować. Więc, aby generałowie nie obrastali pajęczynami w bezczynności rozpoczęli zaciąg wszystkich młodych mężczyzn do rozpoczęcia kolejnego konfliktu i ponownie udowodnienia, jak są wielcy poprzez poświęcanie życia innych. Wśród rekrutów był Freddie Smith, młody człowiek, który opuścił rodzinę i dołączył do brytyjskiej armii, kiedy wojna rozpoczynała się na równinach Belgii.
Filmowa adaptacja musicalu z 1963 roku autorstwa Joanny Littlewood, wyrażająca antywojenny klimat, który nastąpił po I wojnie światowej w Wielkiej Brytanii i innych krajach. Polityczne układy we wczesnych latach XX wieku miały zagwarantować że nie będzie już dalszych wojen, ale wtedy zdarzyła się I wojna światowa (wtedy jeszcze nazywana Wielką Wojną) i wzięła życie całego pokolenia młodych mężczyzn. W czasie wojny mówiono, że ta wojna jest tak straszna, że to z pewnością będzie już ostatnia wojna, ale wtedy wybuchła II wojna światowa i wszystko zaczęło się od początku. O! Co za urocza wojenka zostało napisane już po II wojnie światowej, ale uniwersalne antywojenne przesłanie pozostało to samo - generałowie i politycy wszczynają wojny, ale sami w nich nie walczą. Poprzez piosenki z tamtej epoki widzimy zarówno oficjalną propagandę, nastroje wśród cywilów i żołnierzy, gdy stają przed grozą wojny. W prostych scenach widzimy wszystkie najważniejsze części wojny - od pierwszego poboru i związanej z tym propagandy, przez Rozejm w Boże Narodzenie, aż po szaleństwo bitwy o Sommę. Jako film wojenny może nie jest to bardzo imponująca produkcja, w końcu jest to musical, ale tak naprawdę pokazuje wszystko, co trzeba wiedzieć o rzeczywistości I wojny światowej.
Nasza ocena
5.2
Ocena filmu
7 / 10
Realizm
2 / 5
Wartość przygodowa
1 / 5
Dokładność historyczna
3 / 5
Oh! What a Lovely War
Richard Attenborough
reżyseria
Charles Chilton
scenariusz
Wendy Allnutt
jako Flo Smith
Colin Farrell
jako Harry Smith
Malcolm McFee
jako Freddie Smith
John Mills
jako Field Marshal Sir Douglas Haig
John Rae
jako Grandpa Smith
Corin Redgrave
jako Bertie Smith
Maurice Roeves
jako George Smith
Paul Shelley
jako Jack Smith
Angela Thorne
jako Betty Smith
Mary Wimbush
jako Mary Smith
Ian Holm
jako President Poincare
Juliet Mills
jako nurse
Michael Bates
jako drunk Lance Corporal
Geoffrey Davies
jako Aide
Edward Fox
jako Aide
Peter Gilmore
jako Private Burgess
Dirk Bogarde
jako Stephen
John Gielgud
jako Count Leopold Berchtold
Kenneth More
jako Kaiser Wilhelm II
Laurence Olivier
jako Field Marshal Sir John French
Michael Redgrave
jako Sir Henry Wilson
Vanessa Redgrave
jako Sylvia Pankhurst
Ralph Richardson
jako Sir Edward Grey
Susannah York
jako Eleanor
Jean-Pierre Cassel
jako French Colonel
I wojna światowa (1914-1918) rozejm bożonarodzeniowy (24 Dec 1914) bitwa nad Sommą (1 Jul 1916)
Och! Co za urocza wojenka film wojenny © 2013-2024 Filmy Wojenne Info
war movies